Big Joe & Phantom 309 (B) Sunday Evening Blues powered by be-MINE Blues CC Muze Zolder (29-08-2021) report & photo credits: Freddie info club: CC Muze Zolder info organisatie: be-MINE Blues info band: Big Joe & Phantom 309 © Rootsville 2021

Alhoewel dat we fysiek een zware 3-daagse achter de rug hebben door een meer dan geslaagde editie van Gevarenwinkel konden we moeilijk deze editie van "be-MINE Blues" en hun "Sunday Evening Blues" naast ons komen te leggen. Reden hiervan "Big Joe & Phantom 309". Naar analogie met het nummer van Tom Waits, en als van fan van deze meesterlijke songsmid, ging het op deze zondagavond richting "Muze" te Zolder voor een Limburgse band waarbij Tom Waits toch daadwerkelijk om de hoek komt kijken. To that dime, yea you hang on to that dime as a kind of souvenir, a souvenir of Big Joe and Phantom 309 ...

Het stond in de sterren geschreven dat dit concert als een bullseye kon worden gemarkeerd en dit werd meteen duidelijk bij het betreden van een uitverkocht "Muzecafé". Een tribute voor Tom Waits waarbij deze groep uitstekende muzikanten de aanwezigen tot een muzikaal orgasme kwamen te verleiden. Een collectief dat bestaat uit 6 mannen en een vrouw die door hun algemene kennis van de nummers van Tom Waits zich tot "1" geheel komen te herleiden. Ook wetende dat het hier een selectie van wereldburgers gaat moeten we zo ook een pluim steken op de hoed van "be-Mine Blues". De kompels van Beringen waren er klaar voor en zo ook wij.

Bij de meesterlijke vertolking van Johan Schroyen werd deze bijgestaan door multi-instrumentaliste Gema Lopez aan de ‘marimba’ en allerhande percussie toestanden inclusief een champagne emmer, Igor Maseroli aan de tenor-sax, Jef Peys aan de black & white keys, Yvan Van Erdeweghe aan de staande bas en drummer Stefan Elsen en last but not least de artistiek directeur van de "Muze" zelve, Tom Michielsen op de elektrische gitaar.

Met als openers "Poor Edward" uit 2002, het onmisbare "Chocolat Jezus" en "Clap Hands" was het de intentie van deze "Big Joe & Phantom 309" om langzaam naar een apotheose toe te gaan werken. Een hoge en uiterst warme waardering van het publiek was het resultaat, and we all went to heaven in a little row boat. Er moet ook een fan van "Mama's jasje" in de zaal zijn geweest want tijdens het brengen van "Martha" ging het licht uit. Geen al te goede ingeving vonden we want laat deze sterren toch schijnen op het podium!

Nog een tarantella om de aanwezigen van Italiaanse afkomst te plezieren en met "Walk Away" kwamen ze zo al vroeg op kruissnelheid. Nog maar net gestart en al een heerlijke en warme belevenis te noemen. Met een in spiritual stijl gebrachte "Cold Water" kwam Gema één van haar zeldzame percussie instrumenten op de voorgrond te plaatsen. Niet in de handel verkrijgbaar dit reeds afgeleefde dienblad van "Primus" dat onder druk van de mallets van Ms Lopez bijna kwam te bezwijken.

Tijd dan om Igor Maseroli erbij te halen en we kregen zo een sublieme versie van "Walking Spanish". Bij het door de meester zelve uitgebrachte "Hoist That Rag" uit 2004 werd het voor een publiek een dilemma om niet te beginnen dansen, iets wat tot woensdag aanstaande nog steeds verboden is door Vandenbroucke & Co. Tijd voor wat zuurstof dan...

Het was goed maar het werd alleen nog beter. Voor "Big Joe" tijd om de overjaarse megafoon boven te halen en met "Kommeniezuspadt" kregen we ook nu Tom Waits ten voeten uit. Op "Way Down in The Whole" zou zelfs de pastoor van Heusden-Zolder kunnen op dansen. Hallelujah! Nog maar een polka met de "Cementary Polka" en ook nu moesten we helaas op onze stoelen blijven kleven, grrr...

Omdat de organisatie van deze uiterst succesvolle "Sunday Evening Blues" een geheel zijn die uit onze blues scène komt kregen we met "29 Dollars" een hoogstaand bluesje voor geschoteld. Voor den Tom een ietwat moeilijker moment door de kramp in de vingers. Blijven spelen Tom, blijven spelen :-) Prachtig zonder meer is wat toen volgde. De titeltrack uit de erotische thriller "Never Talk Toi Strangers", een stukje filmmuziek waarbij de muzikale interventie van Bette Midler op de schouders van Ema Gomez kwam te vallen. Een verdiend applaus met een warm gevoel als resultaat.

De volgelingen van deze "Big Joe & Phantom 309" voelden dan de bui al hangen. Met "Big in Japan" kwam de band het einde van dit concert in te luiden, heel jammer natuurlijk want iedere aanwezige heeft zichtbaar kunnen genieten van dit optreden en de nummers van Tom Waits. Johan die zag het verlaten van de bühne dan ook al somber in en vroeg om na het nummer al meteen te applaudisseren voor de bissers. Het applaus zouden ze zonder meer hebben gekregen, het werd alleen maar luider en enthousiaster. When you're big in Japan you also are big in Heusden-Zolder.

Als toetjes kregen we dan nog een spetterende versie van "Raindogs" een aangrijpend telefoontje uit Istamboel en ten slotte nog een portie "Warm Beer & Cold Women" uit het fantastische album "Nighthawks at the Diner" uit 1975. Hier in het "Muzecafé" enkel een fris pintje en een warm huiselijk gevoel met dank aan die van "be-Mine Blues". Voor mezelf de derde confrontatie met deze "Big Joe & Phantom 309" en nog steeds blijf ik deze gasten overladen met superlatieven. Een "Masterclass" als tribute voor Tom Waits. TOP!